 | Hotel: Hoogste temperatuur vandaag: |
Om 4.15u ging de wekker. Oh dat is toch altijd vroeg als je zo 's nachts moet opstaan...
We waren snel klaar, dronken nog een koffie in de kamer, checkten uit en vertrokken naar de luchthaven.
De auto was snel ingeleverd en we werden zoals gewoonlijk met een bus naar de luchthaven gebracht. Daar moesten we nagenoeg niet wachten en waren we snel onze bagage kwijt.
Bij de veiligheidcontrole hadden ze gemerkt dat ik 'metal inside me' heb. Dus kreeg ik een extra controle, op explosieven 😂
We aten als ontbijt een broodje met een grote Starbucks erbij.
Nadien was het al tijd om in te checken. We waren pas de derde rij van economy class die in het vliegtuig mocht en de vrouw zei doodleuk dat onze handbagage ingecheckt zou worden want dat het vliegtuig vol zat. Dat was niet wat wij voor ogen hadden. Gelukkig had mijn voorgevoel me aangegeven een lege rugzak in de trolley te steken. In het gangpad naar het vliegtuig dus de trolley's geopend en het noodzakelijke daar in gestoken.
Toen we instapten vroeg de stewardess waarom die labels aan onze trolleys hingen, want er was nog plaats genoeg 😦
Op deze binnenlandse vlucht werden we goed verzorgd: we keken elk een film, luisterden wat muziek en dronken ondertussen Starbucks waar ze dikwijls mee rond kwamen. Na 4,5 uur vliegen landden we in Atlanta. Daar moesten we van al dat drinken superdringend naar wc 😒 en hebben de trolleys weer goed geschikt zodat we geen rugzak op de rug moesten mee dragen.
Met een trein reden we naar gate F. Daar aten we veggie taco's met nacho's. Het smaakte goed. We hielden ons wat bezig om iedereen te bekijken die beneden ons zat, toen het boarden begon.
Het was een 'klein' vliegtuig met maar 2 stoelen aan de zijkanten, wat wel gemakkelijker is als je iets wil nemen uit de bakken boven je zetels. Waar we op de binnenlandse vlucht nog een oplader tussen onze stoelen hadden, was die hier niet aanwezig. Het verdere entertainment was volledig hetzelfde, zonder usb oplader. Dat was toch wel een mindere.
Ons eten bestond uit puree met pijnboompitten en artisjokken. Toch een rare combinatie? Daarna ging het licht uit. Het was buiten ook pikdonker op de sterren na. We keken weer een film en probeerden wat te slapen. Ik typte de blog wat verder en chatte een beetje: wifi was er immers wel voor messenger en whatsapp. Toen was het tijd voor het teleurstellendste ontbijt ooit: een bagel met confituur en een banaan 😱 in een zakje geserveerd. Daarna werd de landing ingezet.
We moesten een tijdje wachten op de valiezen en de shuttlebus naar de parking van waar we veilig naar huis vertrokken. Het avontuur zat er weer op. Aftellen naar de volgende reis...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten