 | Hotel: Aquarius Casino Resort Laughlin Hoogste temperatuur vandaag: 47 °F |
Om 7u waren we allebei wakker. We pakten de valiezen in en gingen naar het ontbijt. Het was nog niet zo druk gelukkig. Vandaag was er geen veggie omelet, maar cheese omelet: smaakt ook voortreffelijk! Nog een bagel, wat cereals en yoghurt en we konden er weer tegen!
Alles paste ruim in de auto, dus ook hier verloren we geen tijd met alles er in te passen. Het was voor het eerst na de omruiling van de auto met de lekke band dat deze volgeladen was. Jeetje, dat lijkt wel al een eeuwigheid geleden zeg!
We reden eerst naar de Walmart om wat vers eten en ontbijt voor morgen. Ook de dosis medicijnen werd weer aangeschaft. Wat is dat hier toch goedkoop! Voor de kinderen moesten we eens kijken naar bluetooth speakers, maar ze stuurden terug dat het bij bol.com goedkoper is! Dat gebeurt ook niet veel. Makkelijk voor ons, dan moeten we daar alvast niet mee sleuren.
Na de Walmart reden we naar de bibliotheek en vonden daar op de parking onze eerst geocache in de US! Jippie!
Nadien nog even binnen in het hotel om een warme beker koffie te halen om mee te nemen in de auto. Het was buiten 32°F, dus we konden het wel gebruiken.
Normaal gezien zouden we vandaag de skywalk boven de grand canyon bezoeken. Dat is onder het bewind van de Indianen en je mag er geen foto's nemen en wordt er in een bus naartoe gebracht. Niet echt onze cup of tea, maar het lag min of meer op de weg. Aangezien het zo koud was de voorbije dagen, lijkt het ons niet aangenaam om daar te staan en heeft Luc gisteren een alternatief bedacht. We gingen een wandeling maken in Red Rock Canyon Conservation Area. Daar waren we al eens door gereden bij de vorige platte band twee jaar geleden, maar wandelen was toen owv de hitte onmogelijk. Grappig toch, zo'n contradictie. Er is trouwens nog steeds een government shutdown. De senaat is donderdag bij elkaar gekomen, maar kwam niet tot een overeenkomst. Aangezien ze nu met vakantie zijn, blijft de toestand zeker zo tot begin 2019.
Voor het park stopten we nog even bij de Late Night Trail Head. Dat is eigenlijk een pad voor mountainbikers, maar je kan er tussen de Joshua Trees staan.
Even verder ligt dan Red Rock zelf.
Toegekomen bleek het in het park een drukte van jewelste! Veel Amerikanen ook die er hun weekenduitstap van maakten. Owv de shutdown moet je nu nl niet betalen voor de parken. Alle parkings waren bezet en er stonden lange rijen op de rijbaan zelf. Wij wisten gelukkig precies waar we naar toe moesten, de derde parking. Daar reed net een auto weg, dus we hadden geluk.
We deden een extra shirt met lange mouwen aan, onze wandelschoenen en toch ook sjaal en handschoenen. Het was nog altijd maar 5°.
We kozen om de Calico Tanks trail te wandelen. Dat bleek eerst niet zo'n goede keuze want we waren niet alleen! Iedereen klom ook op de rotsen, poseerde daar voor foto's, niet te doen. Men liep elkaar echt in de weg. De rust van een park was ver te zoeken. Maar goed, in de zomer kan je deze wandeling niet maken, dus nemen we al die mensen er maar bij dachten we. Na de eerste rode rotsen die we zagen, en dat was al heel snel, bleef de meerderheid achter. Dat was al veel beter. Ze misten nochtans wat! De wandeling leidde ons langs de prachtigste plekjes met dan weer witte, dan weer rode rotsen en af en toe nog wat groene bomen ertussen ook. Het was echt genieten! Ze duurde wel lang en ging gestaag omhoog waardoor ze toch zwaar werd. Meestal was er geen pad en moest je zelf je weg zoeken over rotsen. Ik dacht dat ik nooit het einde zou halen. Het was bij momenten echt afzien, maar het uitzicht bleef ons verrassen. Uiteindelijk kwamen we na een steile klim aan bij het uitzichtpunt: onvergetelijk!
Je zag de uitgestrektheid van het landschap met Las Vegas op de achtergrond. Net niet ver genoeg om toch de hotels goed te herkennen.
Een groepje Amerikanen was tegen elkaar aan het opscheppen welke parken ze allemaal al bezocht hadden en deden dit zoals gewoonlijk erg luidruchtig.
Gelukkig keerden ze snel weer terug en konden wij nog wat in stilte verder genieten. Toen er een familie chinezen aankwamen zijn ook wij aan de terugtocht begonnen. Die ging sneller dan de heenweg want het was voornamelijk bergaf. We moesten dikwijls aan de kinderen denken: die zouden hier nogal geklauterd hebben!
We waren ongeveer 2u15 weg geweest toen we weer aan de auto kwamen. De parking was half leeg ondertussen. Van bovenuit hadden we gezien dat het park gesloten was! Er liep ook niemand meer gevaarlijk over rotsen. Net of die waren allemaal het park uitgezet☺️
We aten een yoghurtje en ik was trots en dankbaar dat ik zo'n wandeling kon maken. Als iemand me dat 6 maanden geleden voorspeld zou hebben, ik had het niet geloofd.
We reden de verdere scenic byway om zo op weg te gaan naar Laughlin, onze slaapplaats voor vanavond. Dat was vooral via de autostrade zodat ik ondertussen de blog al kon typen.
Het hotel in Laughlin is een echt casino. Wat is het hier druk! Het is natuurlijk weekend, maar aan elk standje zit minstens een iemand te spelen. We kregen een kamer op het 8ste verdiep. Met heel onze boedel dus naar daar. Wat bleek? De kamersleutels werkten niet. Dus Luc weer het hele eind naar de receptie terug.
De nieuwe kaarten die hij mee gekregen had werkten ook niet. Dus wéér naar beneden. Iemand van de technische dienst zou komen. Die kon de kamer met zijn kaart ook niet openen en vertelde dat de batterij van het deurslot leeg was. Er zou iemand komen van onderhoud om ze te vervangen. Ondertussen stonden we daar maar te wachten in de gang. We vroegen een andere kamer zodat we toch binnen konden. Dat kregen we gelukkig op dezelfde gang.
Het was ondertussen etenstijd en er waren wel enkele eettenten hierbinnen zodat we niet meer door de kou moesten. Maar niemand heeft iets vegetarisch! De vrouw bij Outback steakhouse zei 'maar we hebben wel glutenvrij, is dat niet hetzelfde?' 😱😱😱
Uiteindelijk aten we bij Panda Express de veggie loempia's. Dat smaakte nog lekker met de verse groenten en mihoen. Ondertussen bekeken we de vele gokkers. Echt nog leuk om ze af te letten. Sommigen kunnen niet stoppen en doen maar door.
Nadien wandelden we door het casino naar de auto om de rest van de spullen te halen.
Alles is mooi verlicht nu in het donker. Dit is ook de eerste plaats waar eens kerstverlichting staat, zij het dan sneeuwmannen ed.
Nadien werkten we de blok af en bij een goed glas wijn keken we nog een serie. Dat was alweer enkele dagen geleden.
Morgen trekken we terug naar California.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten