Dag 10: Borrego Springs

Hotel: Borrego Springs Resort      Hoogste temperatuur vandaag:  55 °F

Om 7u was ik toch al wakker, ook al hadden we gisteren nog op tv gekeken naar de Amerikanen in NY. Wat een gekte kunnen die toch maken'. Hier was het heel stil, geen vuurwerk maar een heerlijk gevoel om nieuwjaar hier te vieren.
We hadden ons voorzien in een speciaal ontbijt met pannenkoekjes, cake, yoghurt, fruit, brood en choco. Enkel een warm eitje ontbrak :-)
Om 9u vertrokken we naar Palm Canyon trail. Die vertrekt op de camping die ertegen ligt. Die stond goed vol. Het is toch koud om in dit seizoen te kamperen zeg, maar er staan in het park overal trailers. We moesten een fee van 10$ betalen, maar er zat niemand in het hokje. Makkelijk, omdat het 1 januari is zeker?
De trail begon met een vlak licht stijgend pad. Al snel kwamen we een riviertje tegen dat luid kabbelde. Heerlijk zo in de winter. We wandelden verder langs de rivier en kwamen terecht in een hele mooi canyon. Werkelijk overal om je heen werd je omring door schitterende rotspartijen. Sommigen eerder rood, anderen met groen en wit er in. We klommen steeds hoger en moesten een paar keer de rivier oversteken via stenen die er in lagen. Erg leuk. We zagen onze eindbestemming redelijk snel liggen: een oase van palmbomen. Die ligt hier zomaar midden in woestijngebied! Ongelooflijk mooi! Op het einde was het pad bijna volledig onder water, maar we ploeterden er toch door. Goed dat we dat gedaan hadden, want daardoor kwamen we bij het eindpunt: een reeks palmbomen die dicht bij elkaar stonden. Het was een heel mooi plekje! We hebben er wat van staan genieten, hoe mooi en verrassend kan de natuur toch zijn! Al snel stond het plaatsje daar vol. We hadden geluk gehad dat we er alleen wat van hebben kunnen genieten en foto's konden maken.
Op de terugweg maakten we eerst een korte omweg op de rotsen zodat we de palmen ook van bovenaan zagen. Wat een mooi zicht hier! De lucht was felblauw, de zon scheen! We hadden onze jassen en sjaals al uitgedaan, zo warm hadden we het er van gekregen. Op de terugweg volgden we de alternatieve route. We zagen dat het op de heenweg al veel drukker was, dus goed dat we vroeg vertrokken waren. Op een gegeven moment waren we het pad kwijt. Met al die rotsen was het niet goed te volgen, dus we daalden zelf maar af tussen de grote stenen. Dat was heel vermoeiend. We waren dan ook blij dat er nog mensen dit pad gekozen hadden. Zo konden we er terug naartoe. We waren al een heel eind afgeweken en moesten eerst weer een stuk omhoog klimmen☺️
We liepen door een 'veld' met allemaal cactussen en struiken die je hier veel ziet: groene stekelachtige met rode bloemetjes op. Alweer magnifiek!
Na een dikke twee uur stonden we terug bij de auto.
Op weg naar het hotel kwamen we nog metalen kunstbeelden tegen die overal opgesteld stonden. De draak is de mooiste, hij loopt verder aan de andere kant van de straat. Ze staken fel af tegen de blauwe lucht.
In ons hotel aten we encheladas, pannenkoekjes en koffie met een stuk taart. Het smaakte prima op ons terras zo in het zonnetje! Wat een verschil met gisteren.
We reden daarna naar The Slot, een slotcanyon dus. Via een dirtroad van 2 mijl kom je op de parking terecht. De weg is goed berijdbaar, niet te veel stenen maar wel zanderig.
Via een steile helling daalden we af. Eerst was hij nog redelijk breed, maar op bepaalde momenten was het passen om ertussen te raken met een rugzak. Het was er fris en ik was blij dat ik mijn sjaal en dikke jas aan had gedaan. In de zomer lijkt dit ideaal om wat afkoeling te zoeken. De canyon was werkelijk prachtig! De zon zat al laag en de weerspiegeling op de wanden was fascinerend om naar te kijken. Dit was echt genieten, ook al was ik doodmoe en werkten mijn benen niet altijd goed mee.
Toen het smalle deel gedaan was, kon je verder de canyon uitwandelen, wat wij ook deden. Op het einde werden we getrakteerd met een prachtig zicht op Fonts Point, met de bijna ondergaande zon die er op scheen. het is vandaag om ter mooist wat we allemaal zien!
Op het einde moet je de hele weg terug. De zon zat al te laag, dus we hadden overal schaduw. Dat maakte het nog kouder.
Wat een aanrader om te doen hier!
De terugweg leek wel een route uit Death Valley. Op de achtergrond de rotsen met een rode gloed van de ondergaande zon en bijna niemand op de baan. Je kon heel ver kijken. we genoten er alweer van.
Luc had nog gevonden dag er niet ver van het hotel een cache lag. Die wilden we ook nog wel zoeken. Plots zagen we een coyote lopen! Snel proberen een foto trekken, maar oeps hij was al weg. Maar....er kwamen er meer! We zagen er 4 in totaal. Ze staken de straat over voor onze auto! Helemaal te gek. Wij stonden daar als enige auto op straat met links en rechts van ons coyotes. Ze snuffelden in de grond en waren dus op zoek naar eten.
Deze dag kon echt niet meer stuk! De cache heb ik ook gevonden, dus we waren helemaal happy.
In de kamer ben ik direct gaan liggen en met een aperitiefje er bij begonnen aan de blog. De foto's kiezen was niet gemakkelijk. We hebben er 800 vandaag en dan zijn die van mijn gsm er nog niet bij gerekend :-)
Nadat de blog online stond, hebben we lekker gegeten en verder naar Frontier gekeken.
Morgen laatste volledige dag alweer...wat gaat de tijd veel te snel!