Dag 12: Los Angeles - Brussel

Hotel:      Hoogste temperatuur vandaag:

Om 4.15u ging de wekker. Oh dat is toch altijd vroeg als je zo 's nachts moet opstaan...
We waren snel klaar, dronken nog een koffie in de kamer, checkten uit en vertrokken naar de luchthaven.
De auto was snel ingeleverd en we werden zoals gewoonlijk met een bus naar de luchthaven gebracht. Daar moesten we nagenoeg niet wachten en waren we snel onze bagage kwijt.
Bij de veiligheidcontrole hadden ze gemerkt dat ik 'metal inside me' heb. Dus kreeg ik een extra controle, op explosieven 😂
We aten als ontbijt een broodje met een grote Starbucks erbij.
Nadien was het al tijd om in te checken. We waren pas de derde rij van economy class die in het vliegtuig mocht en de vrouw zei doodleuk dat onze handbagage ingecheckt zou worden want dat het vliegtuig vol zat. Dat was niet wat wij voor ogen hadden. Gelukkig had mijn voorgevoel me aangegeven een lege rugzak in de trolley te steken. In het gangpad naar het vliegtuig dus de trolley's geopend en het noodzakelijke daar in gestoken.
Toen we instapten vroeg de stewardess waarom die labels aan onze trolleys hingen, want er was nog plaats genoeg 😦
Op deze binnenlandse vlucht werden we goed verzorgd: we keken elk een film, luisterden wat muziek en dronken ondertussen Starbucks waar ze dikwijls mee rond kwamen. Na 4,5 uur vliegen landden we in Atlanta. Daar moesten we van al dat drinken superdringend naar wc 😒 en hebben de trolleys weer goed geschikt zodat we geen rugzak op de rug moesten mee dragen.
Met een trein reden we naar gate F. Daar aten we veggie taco's met nacho's. Het smaakte goed. We hielden ons wat bezig om iedereen te bekijken die beneden ons zat, toen het boarden begon.
Het was een 'klein' vliegtuig met maar 2 stoelen aan de zijkanten, wat wel gemakkelijker is als je iets wil nemen uit de bakken boven je zetels. Waar we op de binnenlandse vlucht nog een oplader tussen onze stoelen hadden, was die hier niet aanwezig. Het verdere entertainment was volledig hetzelfde, zonder usb oplader. Dat was toch wel een mindere.
Ons eten bestond uit puree met pijnboompitten en artisjokken. Toch een rare combinatie? Daarna ging het licht uit. Het was buiten ook pikdonker op de sterren na. We keken weer een film en probeerden wat te slapen. Ik typte de blog wat verder en chatte een beetje: wifi was er immers wel voor messenger en whatsapp. Toen was het tijd voor het teleurstellendste ontbijt ooit: een bagel met confituur en een banaan 😱 in een zakje geserveerd. Daarna werd de landing ingezet.
We moesten een tijdje wachten op de valiezen en de shuttlebus naar de parking van waar we veilig naar huis vertrokken. Het avontuur zat er weer op. Aftellen naar de volgende reis...

Dag 11: Borrego Springs - Los Angeles

Hotel: Hilton Garden Inn      Hoogste temperatuur vandaag:  60° F

Vandaag raakten we maar niet op gang. Er zijn zo van die dagen. Dit was gelukkig de eerste deze reis. Nog gevideochat met een van de kinderen, zelf ontbijt gemaakt, ijs voor de frigobox gehaald, uitgecheckt en we konden op pad.
Gisteren zagen we op bijna alle zenders dat het veel kouder is dan normaal. We zitten al een week in een koudefront waarbij het 15°F kouder is dan normaal! Net als wij hier zijn dus.
Ofwel hebben we een hittegolf, ofwel een koudegolf 😂
We reden dit prachtige Anza Borregopark uit in de sneeuw! Het was een magisch en zeldzaam zicht: cactussen en woestijnplanten waar sneeuw op ligt. Overal waar je keek waren de planten bedolven onder een licht sneeuwbed.
Van zodra we het park uitreden kregen we een ander beeld te zien. Bijna iedereen woonde hier in een ranch met paarden. Echt zoals je ziet op tv, met van die witte hekjes rondom. Maar ze zijn gigantisch groot, dus je kan ze niet op foto krijgen.
Na een uur of twee rijden passeerden we een Walmart. De oudste dochter had daar nog iets van nodig en als de kinderen iets vragen, dan doen we dat hé 😉 We vonden al snel wat we zochten en verbaasden er ons er weer maar eens over hoe goedkoop sommige spullen hier toch echt zijn.
De kerstversiering en kerstspullen waren allemaal verwijderd en vervangen door Valentijngerief! 😱
We vonden nog iets voor elk van de 'schoon'kinderen en Luc een boek van Stephen King dat hij nog niet heeft omdat het bij ons niet te krijgen is.
We hadden ook honger gekregen en besloten de Applebee's binnen te gaan. Tja, niks vegetarisch op de kaart behalve een omelet, iHop van hetzelfde. Toch een probleem hier. Hoe we dat in de zomer 4 weken gaan doen, geen idee. Het werd uiteindelijk Five Guys waar ze een veggieburger hebben. Een nieuwe keten voor ons, maar zeker een aanrader. We kregen warme groenten op de burger ipv sla en je kon ook apenootjes eten. Dat was al lang geleden!
Daarna zetten we onze weg naar LA verder.
We hadden gisteren wat locaties uitgezocht waar series gefilmd zijn die we gezien hebben. Vinden wij altijd erg leuk om die dan ook in het echt te zien. De eerste locatie was de Rose Garden. Deze ligt tov het Science museum. Dat hebben we in 2016 nog bezocht. Dus er zullen er thuis enkele jaloers zijn als ze dit horen omdat we dat toen nog niet wisten. De tuin is gesloten van 1 januari tot 1 april. Echt jammer, want alle rozen stonden in volle bloei.
En wat is hier nu opgenomen? Voor de kijkers van Scandal, de plaats waar Olivia Pope altijd haar ontmoetingen had met Cyrus Beene. In de serie is het het park voor het White House, maar dat is dus eigenlijk het Science museum en werd in de serie veranderd. We hadden de foto's bij ons, dus het was leuk om te zien wat ze precies aan de scene veranderd hadden en waar ze gestapt hadden.
Nadien stapten we rond de rozentuin naar de hele grote University of South California. Op het plein voor de faculteitsapotheek is een scene opgenomen uit How to get away with murder, nog zo'n fantastische serie!
Wesley Gibbins uit de serie fietste daar naar zijn faculteit. De poort daarvan waar hij zijn fiets plaatste is vlak ernaast. Het was nog moeilijk om dezelfde foto te trekken als het screenshot dat we bij ons hadden.
Wat is dit een mooie universiteit! Het lijkt een beetje op Harvard, maar er is meer ruimte tussen de gebouwen. Er staan oa ook alarmpalen voor als studenten zich onveilig voelen. Ze kunnen dan duwen op een knop en de alom tegenwoordige campuspolitie schiet te hulp.
Hierna reden we naar het huis van Annalise Keating uit How to get away with murder. We herkenden het al van zodra we de straat inreden: een blauw huis met veranda. We trokken wat foto's en wandelden wat door de buurt. Het blijken bijna voornamelijk studentenhuizen te zijn. Dat de eigenaars door hun voorgevel ter beschikking te stellen er veel geld aan over gehouden hebben, viel wel op met de talrijke wagens voor hun deur: een porsche, 2 bmw's en dan nog 2 auto's afgedekt onder een doek. Voor wat hoort wat blijkbaar :)
Nadien gingen we met de auto naar het appartement van Olivia Pope. Dat is nu de cinema Paradise in downtown LA. In de serie zijn er ramen rondom, maar in het echt enkel aan de voorkant! Dus die hebben ze 'gewoon' toegevoegd.
Ik herkende ze, echt leuk.
Dan stond nog de kerk van in Fear the walking dead op het programma. Blijkbaar is een zekere Nick hier wakker geworden die toen al zoekend over straat liep. Ik heb er zelf niet naar gekeken maar herkende het wel van op de foto's. De kerk, waarin ook binnen gefilmd is, is ondertussen een bizarre meubelwinkel.
Het was ondertussen etenstijd en kijk, onze gps gaf aan dat hier vlakbij een vegan restaurant was. Daar gingen we naartoe! Het lag in een gezellige wijk vol kleine koffiehuisjes, stripwinkels, zeldzame winkels (met navykledij en gasmaskers 😱).
Heel de kaart was vegan. Een echte luxe dus om niet te moeten zoeken wat je wel of niet mag eten. We namen elk een voorgerecht, maar daardoor kregen we het hoofdgerecht bijna niet op! Zo veel eten 😋 en superlekker. Een echte aanrader voor iedereen. Leuk om zo onze laatste avond te kunnen afsluiten.
We wilden ook nog 'even' stoppen bij het Hard Rock cafe om daar een pin te kopen. Helaas is de parking om de hoek nu 15$ fixed price. Vroeger was het gratis als je iets kocht. Dan werd het wel een dure pin, dus we reden wat straten verder en vonden in de donkerte een plaatsje. Wel tussen de locals die allemaal een permit hadden hangen aan hun voorruit, maar voor een half uurtje zou dat wel niet erg zijn. Wel dus! Toen we bijna aan het HR Cafe waren, zagen we een agent met een zaklamp in de auto's kijken of en wat er op de permit stond. Dat was het ons ook niet waard om nog een boete te krijgen ook. Dus maar weer terug naar de auto. Zo haalden we toch nog onze stappen vandaag 😌
Toen we in het hotel toekwamen hadden we enkel nog tijd om de valiezen en handbagage te schikken en herschikken want ze wogen plots te veel 😟. Daarna bedje in voor een korte nacht.

Dag 10: Borrego Springs

Hotel: Borrego Springs Resort      Hoogste temperatuur vandaag:  55 °F

Om 7u was ik toch al wakker, ook al hadden we gisteren nog op tv gekeken naar de Amerikanen in NY. Wat een gekte kunnen die toch maken'. Hier was het heel stil, geen vuurwerk maar een heerlijk gevoel om nieuwjaar hier te vieren.
We hadden ons voorzien in een speciaal ontbijt met pannenkoekjes, cake, yoghurt, fruit, brood en choco. Enkel een warm eitje ontbrak :-)
Om 9u vertrokken we naar Palm Canyon trail. Die vertrekt op de camping die ertegen ligt. Die stond goed vol. Het is toch koud om in dit seizoen te kamperen zeg, maar er staan in het park overal trailers. We moesten een fee van 10$ betalen, maar er zat niemand in het hokje. Makkelijk, omdat het 1 januari is zeker?
De trail begon met een vlak licht stijgend pad. Al snel kwamen we een riviertje tegen dat luid kabbelde. Heerlijk zo in de winter. We wandelden verder langs de rivier en kwamen terecht in een hele mooi canyon. Werkelijk overal om je heen werd je omring door schitterende rotspartijen. Sommigen eerder rood, anderen met groen en wit er in. We klommen steeds hoger en moesten een paar keer de rivier oversteken via stenen die er in lagen. Erg leuk. We zagen onze eindbestemming redelijk snel liggen: een oase van palmbomen. Die ligt hier zomaar midden in woestijngebied! Ongelooflijk mooi! Op het einde was het pad bijna volledig onder water, maar we ploeterden er toch door. Goed dat we dat gedaan hadden, want daardoor kwamen we bij het eindpunt: een reeks palmbomen die dicht bij elkaar stonden. Het was een heel mooi plekje! We hebben er wat van staan genieten, hoe mooi en verrassend kan de natuur toch zijn! Al snel stond het plaatsje daar vol. We hadden geluk gehad dat we er alleen wat van hebben kunnen genieten en foto's konden maken.
Op de terugweg maakten we eerst een korte omweg op de rotsen zodat we de palmen ook van bovenaan zagen. Wat een mooi zicht hier! De lucht was felblauw, de zon scheen! We hadden onze jassen en sjaals al uitgedaan, zo warm hadden we het er van gekregen. Op de terugweg volgden we de alternatieve route. We zagen dat het op de heenweg al veel drukker was, dus goed dat we vroeg vertrokken waren. Op een gegeven moment waren we het pad kwijt. Met al die rotsen was het niet goed te volgen, dus we daalden zelf maar af tussen de grote stenen. Dat was heel vermoeiend. We waren dan ook blij dat er nog mensen dit pad gekozen hadden. Zo konden we er terug naartoe. We waren al een heel eind afgeweken en moesten eerst weer een stuk omhoog klimmen☺️
We liepen door een 'veld' met allemaal cactussen en struiken die je hier veel ziet: groene stekelachtige met rode bloemetjes op. Alweer magnifiek!
Na een dikke twee uur stonden we terug bij de auto.
Op weg naar het hotel kwamen we nog metalen kunstbeelden tegen die overal opgesteld stonden. De draak is de mooiste, hij loopt verder aan de andere kant van de straat. Ze staken fel af tegen de blauwe lucht.
In ons hotel aten we encheladas, pannenkoekjes en koffie met een stuk taart. Het smaakte prima op ons terras zo in het zonnetje! Wat een verschil met gisteren.
We reden daarna naar The Slot, een slotcanyon dus. Via een dirtroad van 2 mijl kom je op de parking terecht. De weg is goed berijdbaar, niet te veel stenen maar wel zanderig.
Via een steile helling daalden we af. Eerst was hij nog redelijk breed, maar op bepaalde momenten was het passen om ertussen te raken met een rugzak. Het was er fris en ik was blij dat ik mijn sjaal en dikke jas aan had gedaan. In de zomer lijkt dit ideaal om wat afkoeling te zoeken. De canyon was werkelijk prachtig! De zon zat al laag en de weerspiegeling op de wanden was fascinerend om naar te kijken. Dit was echt genieten, ook al was ik doodmoe en werkten mijn benen niet altijd goed mee.
Toen het smalle deel gedaan was, kon je verder de canyon uitwandelen, wat wij ook deden. Op het einde werden we getrakteerd met een prachtig zicht op Fonts Point, met de bijna ondergaande zon die er op scheen. het is vandaag om ter mooist wat we allemaal zien!
Op het einde moet je de hele weg terug. De zon zat al te laag, dus we hadden overal schaduw. Dat maakte het nog kouder.
Wat een aanrader om te doen hier!
De terugweg leek wel een route uit Death Valley. Op de achtergrond de rotsen met een rode gloed van de ondergaande zon en bijna niemand op de baan. Je kon heel ver kijken. we genoten er alweer van.
Luc had nog gevonden dag er niet ver van het hotel een cache lag. Die wilden we ook nog wel zoeken. Plots zagen we een coyote lopen! Snel proberen een foto trekken, maar oeps hij was al weg. Maar....er kwamen er meer! We zagen er 4 in totaal. Ze staken de straat over voor onze auto! Helemaal te gek. Wij stonden daar als enige auto op straat met links en rechts van ons coyotes. Ze snuffelden in de grond en waren dus op zoek naar eten.
Deze dag kon echt niet meer stuk! De cache heb ik ook gevonden, dus we waren helemaal happy.
In de kamer ben ik direct gaan liggen en met een aperitiefje er bij begonnen aan de blog. De foto's kiezen was niet gemakkelijk. We hebben er 800 vandaag en dan zijn die van mijn gsm er nog niet bij gerekend :-)
Nadat de blog online stond, hebben we lekker gegeten en verder naar Frontier gekeken.
Morgen laatste volledige dag alweer...wat gaat de tijd veel te snel!